Tot zijn veertigste was hij wijnhandelaar, maar in het begin van de jaren '90 liet hij die bezigheid vallen om zich op de fotografie te storten. Ongeveer twintig jaar later is er internationale interesse voor Hendrik Kerstens oeuvre, dat draait rond zijn eigen dochter Paula. Nog voor haar puberteit plaatste de Nederlander zijn nakomelinge al voor de lens: het portret waarin een stoel dienst doet als sokkel en het kind een verlegen standbeeld wordt ('Chair') markeert ongeveer het begin van de 'silent conversations' die Kerstens met zijn dochter in de daaropvolgende jaren zal hebben. Zij is zijn muze, hij is haar vader: allebei zijn het verhoudingen waar een elektrostatische spanning op zit, een die de toeschouwer krachtig gewaar wordt.

Hendrik Kerstens wordt inmiddels internationaal geroemd voor zijn speelse oneerbiedige variaties op de oude Vlaamse meesters. Je zag vast onlangs de foto Napkin als blikvanger van de tentoonstelling over de Gouden Eeuw in het Amsterdams Museum. In New York had Kerstens onlangs een succesvolle solo bij de voorname Danziger Gallery. Een mini-retrospectief met mooie recensies in onder meer The New Yorker en the Wall Street Journal.

Sorteer:

Laatste toegevoegd Sorteer op prijs a-z Sorteer op prijs z-a Sorteer op jaar a-z Sorteer op jaar z-a